"Als ik dan heb aangebeld

En ik zie jouw lach

Dan weet ik dat ik veilig ben

Dat ik mijzelf zijn mag.

Je laat mij binnen in de praktijkruimte

Daar zit ik dan te wachten

Terwijl jij iemand verder helpt

Alleen met mijn gedachten.

Dan zit ik tegenover jou

Ik kijk naar jou, ik zie een vrouw

Die mooi is, warm en wijs

Die mij leert kijken naar mijzelf

Mij leert dat ik het antwoord vind

Als ik mijzelf zie als het kind 

Dat ik ooit was en niet mocht zijn

De last was groot, ik was te klein.

Die last te dragen, jarenlang

Dat heeft mij echt vervormd

En ook zelfs nu nog ben ik bang

Dat het proces om te genezen

Heel moeizaam is en ook heel lang

Maar als jij mij wilt blijven helpen

Met zoveel warmte en geduld

Dan zullen ééns mijn tranen komen

En wordt mijn liefste wens vervuld."

Paul